Το πρώτο δυστύχημα με αυτοκίνητο στην Αθήνα που προκάλεσε ένας υπουργός και ένας πρίγκιπας

Μια 25χρονη στέκεται στην άκρη του πεζοδρομίου. Προσπαθεί να διασχίσει τον δρόμο. Μόλις έχει περάσει ένα μόνιππο. Ο δρόμος δείχνει ασφαλής. Η νεαρή είναι ήδη καταμεσής του. Ώσπου ακούγεται το φρένο ενός αυτοκινήτου.

Την έχει ήδη ξαπλώσει στο οδόστρωμα. Σε λίγα δευτερόλεπτα ακούγεται το φρένο ενός δεύτερου αυτοκινήτου. Οι ρόδες του έχουν περάσει από πάνω της, διαμελίζοντας το κορμί της... Είναι Κυριακή πρωί. Το ημερολόγιο δείχνει 4 Μαρτίου 1907 και η Ευφροσύνη Βαμβακά καταγράφεται στην ιστορία ως το πρώτο θύμα τροχαίου δυστυχήματος.

Σύμφωνα με το αφιέρωμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή την εφετινή Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Τροχαίων Δυστυχημάτων, ο πρώτος ΚΟΚ στην Ελλάδα, το διάταγμα «Περί της καθ΄οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων, κτλ», που είχε εκδοθεί τον Ιανουάριο του 1837, περιελάμβανε «οδηγίες» για την κυκλοφορία των ιππήλατων, όχι των τροχοφόρων...

Αξίζει να σημειωθεί πως τα πρώτα διόδια (από το 1842 στην οδό Πειραιώς!) «απευθύνονταν» σε ζώα. Μισό λεπτό στοίχιζε στο γαϊδουράκι η διέλευση από τα διόδια που «χώριζαν» την Αθήνα από τον Πειραιά.

Το αυτοκίνητο ήταν εντελώς «καινούργιο φρούτο» της εποχής και η ... πολυτέλειά του ανήκε στην ανώτατη κοινωνική τάξη. Για αυτό και στο πρώτο τροχαίο δυστύχημα στην Ελλάδα, «θύτες» ήταν ο βουλευτής Σιμόπουλος και ο πρίγκιπας Ανδρέας. Ήταν αυτοί οι δύο, που περνούσαν με τα αυτοκίνητά τους τη μοιραία στιγμή από την οδό Συγγρού!



ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΙΟΔΙΑ

Η συντήρηση και ο εκσυγχρονισμός του οδικού δικτύου ήταν πάντα ένας μεγάλος πονοκέφαλος για την πολιτεία. Η Ένωση της Αθήνας με τον Πειραιά έγινε με την κατασκευή μιας μεγάλης οδού που τη σχεδίασαν Έλληνες και Βαυαροί τεχνικοί. Την οδό Αθηνών-Πειραιώς που στη συλλογική μνήμη έμεινε ως «η Πειραιώς». Τα έργα ξεκίνησαν το 1834. Το καλοκαίρι του 1842 επιβλήθηκαν διόδια 5 δραχμών για κάθε ζώο, που περνούσε, προκειμένου να συντηρηθεί ο δρόμος που είχε συνεχείς φθορές και ήταν πάντα λασπωμένος.

Εν Αθήναις 6 Ιουλίου 1842,

Διάταγμα

«Περί διοδίων επί της εξ Αθηνών εις Πειραιά οδού»

ΟΘΩΝ

ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

«Λαβόντες υπόψιν την από 17 Μαρτίου τ.ε. πράξιν του δημοτικού συμβουλίου Αθηνών περί διοδίων επί της εξ Αθηνών εις Πειραιά αγούσης δημοτικής λιθοστρώτου οδού προς απάντησιν των δια την διατήρησιν αυτής απαιτουμένων εξόδων

Θεωρούντες ότι οι υπάρχοντες πόροι του ρηθέντος δήμου δεν εξαρκούσι και εις δια την οδόν ταύτην απαιτούμενα έξοδα, επί τη προτάσει της Ημετέρας επί των Εσωτερικών Γραμματείας και συμφώνως με τας διατάξεις του άρθρου 27 του περί δήμων Νόμου, αποφασίσαμεν και διατάττομεν

Α. Επιτρέπεται εις τον δήμο Αθηνών να εισπράττη διόδια επί της εξ Αθηνών εις Πειραιά αγούσης οδού, επί τρία έτη, αρχόμενα από της 1ης του προτεχούς Ιουλίου τ.ε.

Τα διόδια ταύτα προσδιορίζονται εις πέντε λεπτά εφ εκάστου ζώου.

Τα κατά το προηγούμενο άρθρο υποβαλλόμενα εις την πληρωμήν των διοδίων ζώα είναι οι χρήσιμοι εις ιππασίαν ίπποι, τα υποζύγια και πάν είδος φορτηγού ζώου μεταβαίνοντας από Αθηνών εις Πειραιά ή από Πειραιώς εις Αθήνας.

Δεν υπόκεινται εις την πληρωμήν διοδίων

1. Οι ίπποι της Αυλής

2. Οι ίπποι των παρά τη Ελληνική Κυβερνήσει Αντιπροσώπων των ξένων Δυνάμεων και της συνοδείας αυτών

3. Οι ίπποι της χωροφυλακής, του ιππικού, των ζευγιτών και εν γένει των εν ενεργεία Αξιωματικών του στρατού

4. Όλα τα διερχόμενα την οδόν ζώα δια να μεταβώσιν εις την εξοχήν προς καλλιέργεια των γαιών και συγκομιδήν των καρπών.

Τα εισπραττόμενα εκ των διοδίων χρήματα θέλουν χρησιμεύει αποκλειστικώς εις τα δια την διατήρησιν και βελτίωσιν της ρηθείσης οδού απαιτούμενα έξοδα…».

Ο νόμος περί οδοποιίας

Τον Ιανουάριο του 1868 εκδίδεται ο νόμος «Περί Οδοποιίας». Με το νόμο αυτό «αι οδοί του Βασιλείου διαιρούνται εις εθνικάς, επαρχιακάς, δημοτικάς και αγροτικάς». Ο νόμος προβλέπει ότι «αι εθνικαί οδοί κατασκευάζονται δαπάνη του ταμείου της εθνικής οδοποιίας» και ότι «τα απλά έργα των δημοτικών οδών εκτελούνται τη προσωπική εργασία των κατοίκων».

Περί προσωπικής εργασίας

Στο νόμο έχει περιληφθεί ξεχωριστό κεφάλαιο που ορίζει ότι «πας δημότης, συμπεπληρωμένην έχων την ηλικίαν των 18 ετών, οφείλει να προσφέρει κατ΄έτος την προσωπικήν αυτού εργασίαν εις την κατασκευήν των δημοτικών και αγροτικών οδών, αναλόγως της περιουσίας αυτού. Εξαιρούνται οι κληρικοί, οι δήμαρχοι, οι δημαρχικοί και ειδικοί πάρεδροι, οι μη πολίτες Έλληνες, υπάλληλοι των ξένων Δυνάμεων, οι ξένοι υπήκοοι, η φρουρά, οι υπερβάντες το 70 έτος της ηλικίας των και οι ένεκα γήρατος ή διανοητικού παθήματος ανίκανοι προς εργασία.

Τα διόδια: ½ λεπτό το γαϊδουράκι

Ο νόμος «περί οδοποιίας» επέτρεψε την επιβολή διοδίων στις εθνικές δημοτικές και επαρχιακές οδούς, μετά όμως την κατασκευή τους, και προσδιόρισε το ύψος τους.

«Δι΄έκαστον ίππον, ημίονον, μετά ή άνευ φορτίου, μετά ή άνευ ιππέως, μέχρις 1 λεπτού.

Δι΄έκαστον όνον, ωσαύτως, μέχρις ½ λεπτού

Δι΄έκαστον βουν προς εμπορίαν ή κρεουργίαν, μέχρις 1 λεπτού.

Δι΄ έκαστον προς εμπορίαν ή κρεουργίαν πρόβατο, αίγα, χοίρον και λοιπά μικρά ζώα το εν μέχρις ¼ του λεπτού.

Δι΄έκαστον δίτροχον ή τετράτροχον όχημα, συρόμενον υφ΄ενός ίππου ή ημιόνου, μέχρις 1 και ½ λεπτού

Ωσαύτως συρόμενον υπό δύω ίππων, μέχρι 2 λεπτών

Δι΄έκαστον περιπλέον ίππον εζευγμένον εις τα ειρημένα οχήματα, ανά ½ λεπτού

Δι΄’εκαστον φορτηγόν δίτροχον άμαξαν, συρομένην υφ΄ενός ίππου ή ημιόνου ή δύω βοών, εάν μεν η άμαξα είναι κενή μέχρις 1 λεπτού, εάν έχει φορτίον, 1 ½ λεπτού

Δι΄εκάστην τοιαύτην τετράτροχον άμαξαν, συρομένην υπό δύω ίππων, ή ημιόνων, η τεσσάρων βοών, εάν μεν είναι κενή μέχρις 1 και ¼ του λεπτού, εάν έχει φορτίο 2 ½ λεπτού

Δι΄έκαστον περιπλέον ίππον ή ημίονον ή ζεύγος βοών, κενής της αμάξης, ¼ του λεπττού, μετά φορτίου ½.

Δι΄έκαστον όνον, εζευγμένον εις άμαξαν ¾ του λεπτού

Τετράτροχος άμαξα, συρόμενη υφ΄ενός ίππου ή ημιόνουή δύο βοών, εξομοιούται προς δίτροχον».



http://www.enikos.gr/society/545867/to-proto-dystyxima-me-aftokinito-stin-athina-pou-prokalese-enas-y